Informacje o wirusie RSV
Wirus RSV atakuje najczęściej od późnej jesieni do wczesnej wiosny, zajmując górne i dolne drogi oddechowe.
Zakażenie wirusem RSV jest jedną z głównych przyczyn hospitalizacji wśród dzieci, biorąc pod uwagę infekcje układu oddechowego. Dzieci są bardziej narażone na poszerzenie się zakresu infekcji, rozwój zapalenia oskrzeli oraz zapalenia płuc.
Wirus RSV przenosi się drogą kropelkową podczas kaszlu i kichania oraz drogą kontaktową poprzez kontakt z przedmiotami zanieczyszczonymi wydzieliną z dróg oddechowych osoby zarażonej i jest wysoce zakaźny, co oznacza, że nawet krótki kontakt z osobą zarażoną może spowodować przeniesienie się wirusa i rozwój zakażenia kolejnej osoby.
Najczęściej dzieci do ukończenia 2 roku życia mają we krwi przeciwciała świadczące o tym, że miały już kontakt z wirusem. Ponowne zakażenie jest jednak możliwe, zwłaszcza w zbiorowiskach małych dzieci, jak żłobek i przedszkole.
Czas inkubacji wirusa RS wynosi zwykle 2-8 dni, a z organizmu jest wydalany przez ok. 8 dni lub dłużej.
Objawy infekcji RSV często są tym groźniejsze, im młodsze jest dziecko.
Pierwsze objawy to:
- kaszel,
- katar,
- umiarkowana gorączka.
Niemowlęta oraz małe dzieci nie są w stanie opisać swoich dolegliwości, więc dziecko należy obserwować. Wirus u części chorych może rozwinąć się w zapalenie oskrzelików, przechodzące w zapalenie płuc.
Objawy wskazujące na rozwój zapalenia płuc to:
- nasilony kaszel z obecnością wydzieliny,
- wysoka gorączka,
- świsty oddechowe – wysoki dźwięk słyszalny podczas wydechu,
- przyspieszony oddech,
- poruszanie skrzydełkami nosa przy oddychaniu,
- brak apetyty,
- odwodnienie – mniejsza ilość wydalanego moczu,
- mniejsza aktywność dziecka.
Pojawienie się wyżej wymienionych objawów wymaga pilnej konsultacji lekarskiej.
Leczenie zależy od przebiegu choroby, objawów oraz wieku dziecka. Zakażenie najczęściej ustępuje samoistnie, w ciągu tygodnia lub dwóch. Przy lekkim przebiegu choroby postępujemy tak, jak przy każdej infekcji górnych dróg oddechowych , tj:
- nawodnienie dziecka – dbamy, aby dużo piło,
- wietrzenie pomieszczeń (gdy dziecka nie ma w pokoju),
- stosowanie nawilżaczy powietrza – należy pamiętać o regularnym czyszczeniu urządzenia,
- podawanie leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych.
W zapobieganiu chorobie ważne jest częste mycie rąk, zachowanie higieny kaszlu i kichania, dezynfekcja powierzchni, unikanie kontaktu z osobami przeziębionymi oraz unikanie dużych skupisk ludzi, a także unikanie ekspozycji na dym tytoniowy.
(opracowała mgr Anna Wojech – Pielęgniarka dyplomowana).
Obraz pobrano ze strony Freepik.com